วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ยอดมนุษย์ฟันเหล็ก & super wonder woman

ช่วงวันหยุดที่ผ่านมาพ่อกับแม่ พาพี่โอเปิ้ลกะน้องออสติน ไปเที่ยวหัวหินกะพี่ข้างตู น้องฟ้า น้องฝน และ บรรดาป้าๆ มันช่างเป็นวันพักผ่อนที่สนุกสนาน และ ทรมาณที่สุดที่แม่เคยผ่านมา เฮ้ออออออออ... เหนื่อย

วันแรกของการเดินทาง

โอเปิ้ลมีนัดกับคุณหมอฟันที่โรงพยาบาลก่อน คุณหมอจะตรวจฟันและทำการอุดฟันให้กับโอเปิ้ล คุณหมอตรวจพบว่า ฟันหน้าของโอเปิ้ลด้านในผุมาก หากทำการอุดธรรมดา ก็เกรงว่าจะต้องมาอุดใหม่อีกครั้ง สาเหตุที่ทำให้ฟันของโอเปิ้ลผุ ก็เนื่องมาจากการชอบอมข้าวแล้วเอามาจุกไว้ที่ด้านหน้านั่นเอง แถมพกด้วยการชอบทานชอคโกแล็ตเป็นชีวิตจิตใจ ก็เลยซ้ำเติมให้เจ้าแมงกินฟันเข้าไปสร้างบ้านอยู่ในฟันของโอเปิ้ลได้สำเร็จ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า ขณะที่คุณหมอทำฟันให้โอเปิ้ลอยู่นั้น พ่อกับแม่รอโอเปิ้ลอยู่หน้าห้องทำฟัน ได้ยินเสียงโอเปิ้ลร้องไห้โฮ..ใหญ่ มันคงทรมาณมากๆ เพราะนอกจากจะ
โดนฉีดยาชาที่เหงือก แล้วยังต้องโดนกรอฟัน และอื่นๆ อีกมากมาย ช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าหวาดเสียว และทรมาณมาก แล้วในที่สุดเวลาแห่งความทรมาณก็ได้สิ้นสุดลง เมื่อโอเปิ้ลเดินออกมาจากห้องคุณหมอ ด้วยน้ำตาที่นองหน้า และเสียงสะอีก สะอื้น ในขณะที่ในมือก็ถือลูกโป่งที่คุณหมอให้มาด้วย.. แม่แอบได้ยินคุณหมอถามโอเปิ้ลว่าจะเอาลูกโป่งแบบไหน แล้วก็ได้ยินโอเปิ้ลตอบคุณหมอว่า "ไม่เอาลูกโป่งน่ะ จะเอาที่เป็นดาบคร๊าบบบ ฮือ ฮือ ฮือ" (แบบว่าร้องไป อยากได้ลูกโป่งไปง่ะ)

แว๊บแรกที่พ่อเห็นโอเปิ้ล...พ่อน่ารักม๊ากกกก... แอบหัวเราะโอเปิ้ลยกใหญ่ (โดยไม่ให้ลูกรู้ว่าหัวเราะในความตลกของฟันลูกอยู่) ส่วนแม่..ก็ต้องอดกลั้น (แทบแย่) แล้วก็ต้องให้กำลังใจลูกว่า "โอ้โห..นอกจากจะเก่งแล้ว โอเปิ้ลทำฟันเสร็จแล้ว หล่อมากกกกก เลยครับลูก" และแล้วก็ได้เวลาที่เราจะต้องออกเดินทางไปหัวหินกันซะที...หลังจากที่ใช้เวลานานมาก..มาก กับการทำฟันโอเปิ้ล เก็บของสัมภารก และจัดขึ้นรถ และสุดท้ายจัดการเรื่องอาหารของลูกๆ...
เวลา 11:00 น. รถสตาร์ท...ล้อรถเริ่มหมุน...เราขับออกจากกรุงเทพฯ โดยใช้เส้นทางพุทธมณฑลสาย 4 มุ่งหน้าออกไปทางมหาชัยเมืองใหม่ ข้ามแม่น้ำท่าจีน แวะปั๊มน้ำมันที่เป็นจุดนัดหมายกับ ป้าตุ๊ก และ ป้าเปิ้ล เมื่อทุกคนได้เจอหน้า และทักทายกันเรียบร้อย ก็เริ่มออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังหัวหิน จุดหมายปลายทางคือ "
บ้านราชดำเนิน" รีสอร์ทสุดหรูระดับแนวหน้าของ... (ไม่กล้าพูด..อายปากจิง จิง)

เราทุกคนมาถึง "
บ้านราชดำเนิน" กันในเวลาเกือบๆ จะ 4 โมงเย็นแล้ว ได้พักให้หายเหนื่อยซักพักเด็กก็ลั้น.. ลา พากันวิ่งเล่นกันสนุกสนาน เผลอแผล็บเดียว หายกันไปเล่นทะเลหมดแล้วเหลือแต่แม่กับพ่อ ที่ยังนั่งซ่อมกระดิ่งจักรยานให้กะโอเปิ้ล...(เกิดอาการ กระดิ่ง
แยกชิ้นส่วนออกจากตัวรถ ซะงั้น)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น